O GÜN
Soğuk bir kış günü. Arabama binmekten vazgeçip otobüs durağına dogru yürüdüğümü fark ettim. Tek kişilik bir yere oturdum. İnip binen insanlara takılı kaldım bir süre. Bazen otobüs durağında kendime gelir gibi oluyorumdum. Eskilere dalıp gidiyordum. Duraklar yabancı... insanlar yabancı.. merhabalar çoktan uzaklaşmış... Bir anda sıcacık bir gülümseme ile irkildim... Samimi bir hava ve sohbet başladı aramızda. Eskiler , hatıralar... ta çocukluğumuza kadar indik. Tanıdık çıktık. Aynı mahalleden. Ama biz o mahalleden taşınınca her şeyi orada bırakmıştık. Dostluğu, komşuluğu, samimiyeti...Hatta konuşmuyorduk eskilerden . Çünkü biz lüks bir mahalleye taşınmıştık. Modern olmuştuk. Samimi davranmak, doğal olmak, komşuculuk, hele arkadaşlık yoktu yeni hayatımızda... Özlediğim ve sebebini bilmeden bindiğim otobüste geçmişime bir yolculuk yapmıştım o gün.Geçmişim ve yaşadığım hayat hep çarpışır durur kafamda ta o günden beri.
Bu yaz� i�in
Yorum Yaz